جی ام کوتسیا (نویسندۀ برندۀ نوبل) برای رمان «زندگی و زمانۀ مایکل ک» جایزۀ بوکر را برد. آتوسا افشین‌نوید یادداشتی در معرفی این کتاب نوشته است.

«پسرکی با پیژامه راه‌راه» داستان دو کودک و دوست است که حصاری بین آن‌ها فاصله انداخته است. این کتاب، نوشتۀ جان بوین، مدت‌ها در فهرست کتاب‌های پرفروش بود و بر اساس آن فیلمی هم ساخته شد.

آنتونی برجس که خود نویسنده و منتقدی بنام است در یادداشتی به معرفی رمان «این ناقوس مرگ کیست؟» از ارنست همینگوی پرداخته است. همینگوی در این رمان از جنگ داخلی اسپانیا در 1937 سخن می‌گوید.

«نوع بشر» خاطرات روبر آنتلم، فعال سیاسی ضد نازی، است. او در این کتاب بدون بهره‌گیری از داستان‌پردازی و آرایه‌های ادبی آنچه را در اردوگاه‌های مرگ نازی به سر خودش و دوستانش آمده، شرح داده است.

«سرگیجه»، اثر ژوئل اگلوف، داستان بلندی است از ادبیات معاصر فرانسه. این کتاب روزگار خاکستری پسری را روایت می‌کند که بی‌هویت است و در مکانی بی نام و نشان زندگی می‌کند.

«سیاست نوشتار» اثری از دکتر کامران تلطف است. او در این کتاب در پی به دست دادن الگویی برای درک تاریخ ادبیات معاصر ایران است.

پرستو دوکوهکی، رونامه‌نگار، به پیشنهاد «کاغذ» چند کتاب مورد علاقه‌اش در سال 96 را معرفی کرده است

«مزخرفات فارسی» مجموعه یادداشت‌های رضا شکرالهی، ویراستار و روزنامه‌نگار ادبی، دربارۀ زبان فارسی است.

«همراز» دربارۀ نامه‌های بی‌نام و نشانی است که کامیل پس از درگذشت مادرش دریافت می‌کند و از این طریق به دنیایی از رازهای تودرتو وارد می‌شود.